4/06/2008
Zarzut przedawnienia w postępowaniu sądowym
W przypadku gdy dłużnik (zakład ubezpieczeń) w postępowaniu sądowym skorzysta z procesowego zarzutu przedawnienia, a sąd orzekający w sprawie ustali, iż do przedawnienia doszło, wówczas powództwo w sprawie zostaje oddalone. Inaczej mówiąc powód (poszkodowany) wskutek oddalenia powództwa przegrywa sprawę.
Nawet najbardziej słuszne i uzasadnione roszczenie sąd musi oddalić z powodu przedawnienia, jeśli opóźnienie we wniesieniu sprawy było znaczne (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 12 września 2007 r., I CSK 211/2007). To że wnioskodawca nie posiada wykształcenia prawniczego, nie orientuje się w trudnych kwestiach związanych z tą dziedziną wiedzy i nie jest osobą wyrobioną intelektualnie, nie oznacza jeszcze, iż stanowi to o sprzecznym z zasadami współżycia społecznego, podniesionym zarzucie przedawnienia w dochodzeniu odszkodowania, w sytuacji pełnej swobody realizowania swych uprawnień, chociażby za pośrednictwem osób świadczących pomoc prawną i długiego okresu zaniechania powyższego (Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 10 lutego 2000 r., II AKa 17/2000).
Jednak procesowy zarzut przedawnienia, podniesiony w postępowaniu sądowym przez dłużnika (zakład ubezpieczeń), podlega kontroli sądowej pod względem zgodności ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego uprawnienia lub z zasadami współżycia społecznego.
Sąd może nie uwzględnić zarzutu przedawnienia roszczenia majątkowego, jeżeli przemawiają za tym - przy zachowaniu daleko posuniętego rygoryzmu co do wyjątkowości sytuacji usprawiedliwiających nieuwzględnienie przedawnienia - zasady o których mowa w art. 5 kc (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 2 lutego 2000 r., II CKN 468/99). W niektórych, szczególnych wypadkach uwzględnienie przedawnienia prawa do odszkodowania za szkody wyrządzone czynem niedozwolonym byłoby nie do przyjęcia ze względów społecznych (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 16 listopada 2005 r., V CK 349/2005). Skorzystanie przez dłużnika z zarzutu przedawnienia roszczenia podlega kontroli sądu pod kątem nadużycia prawa podmiotowego (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 lipca 1999 r., II UKN 44/99).
Nawet najbardziej słuszne i uzasadnione roszczenie sąd musi oddalić z powodu przedawnienia, jeśli opóźnienie we wniesieniu sprawy było znaczne (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 12 września 2007 r., I CSK 211/2007). To że wnioskodawca nie posiada wykształcenia prawniczego, nie orientuje się w trudnych kwestiach związanych z tą dziedziną wiedzy i nie jest osobą wyrobioną intelektualnie, nie oznacza jeszcze, iż stanowi to o sprzecznym z zasadami współżycia społecznego, podniesionym zarzucie przedawnienia w dochodzeniu odszkodowania, w sytuacji pełnej swobody realizowania swych uprawnień, chociażby za pośrednictwem osób świadczących pomoc prawną i długiego okresu zaniechania powyższego (Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 10 lutego 2000 r., II AKa 17/2000).
Jednak procesowy zarzut przedawnienia, podniesiony w postępowaniu sądowym przez dłużnika (zakład ubezpieczeń), podlega kontroli sądowej pod względem zgodności ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego uprawnienia lub z zasadami współżycia społecznego.
Sąd może nie uwzględnić zarzutu przedawnienia roszczenia majątkowego, jeżeli przemawiają za tym - przy zachowaniu daleko posuniętego rygoryzmu co do wyjątkowości sytuacji usprawiedliwiających nieuwzględnienie przedawnienia - zasady o których mowa w art. 5 kc (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 2 lutego 2000 r., II CKN 468/99). W niektórych, szczególnych wypadkach uwzględnienie przedawnienia prawa do odszkodowania za szkody wyrządzone czynem niedozwolonym byłoby nie do przyjęcia ze względów społecznych (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 16 listopada 2005 r., V CK 349/2005). Skorzystanie przez dłużnika z zarzutu przedawnienia roszczenia podlega kontroli sądu pod kątem nadużycia prawa podmiotowego (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 lipca 1999 r., II UKN 44/99).
Subskrybuj:
Komentarze do posta
(
Atom
)
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz