4/02/2008
Utracone korzyści
Zakład ubezpieczeń zobowiązany jest do naprawienia szkody w postaci utraconych przez poszkodowanego korzyści (np. utrata zarobku). Za utracone korzyści uznaje się to wszystko, co nie weszło do majątku poszkodowanego, a co weszłoby, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Ustawodawca, statuując w art. 361 § 2 kc obowiązek naprawienia szkody w postaci utraconych korzyści (lucrum cessans), nie sprecyzował kryteriów właściwych dla ustalenia wystąpienia tego rodzaju uszczerbku. W judykaturze podkreśla się, że ustalenie szkody w postaci utraconych korzyści ma ze swej natury charakter hipotetyczny. Dlatego też akcentuje się konieczność wykazania realności tej postaci szkody z takim prawdopodobieństwem, które uzasadnia przyjęcie wniosku, że utrata korzyści rzeczywiście nastąpiła (por. wyroki SN: z dnia 3 października 1979 r. II CR 304/79 OSNCP 1980/9 poz. 164; z dnia 28 stycznia 1999 r. III CKN 133/98 niepubl.; z dnia 21 czerwca 2001 r. IV CKN 382/2000 III CK 495/2002 niepubl.; z dnia 26 stycznia 2005 r. V CK 426/2004). Wykazanie szkody w postaci lucrum cessans wymaga udowodnienia tak dużego prawdopodobieństwa osiągnięcia korzyści majątkowej, że rozsądnie rzecz oceniając można stwierdzić, iż poszkodowany na pewno uzyskałby korzyść gdyby nie wystąpiło zdarzenie, za które odpowiada pozwany (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 26 stycznia 2005 r., V CK 426/2004). Utrata korzyści nie powstaje równocześnie ze zdarzeniem wyrządzającym szkodę, lecz jest jego późniejszym następstwem. Wywiera skutek w postaci udaremnienia zwiększenia majątku, który mógłby nastąpić, gdyby nie zdarzenie wyrządzające szkodę. Ustalenie tej postaci szkody ma charakter hipotetyczny (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 26 lipca 2000 r., I CKN 975/98).
Subskrybuj:
Komentarze do posta
(
Atom
)
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz