2/18/2008
Przyczynienie się poszkodowanego
Poszkodowany w wypadku komunikacyjnym wielokrotnie uczestniczy w wyrządzeniu szkody. Jeżeli przyczynił się on do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron. Jego udział w tym przypadku może polegać na powstaniu lub zwiększeniu szkody. Przyczynienie jest obiektywnie nieprawidłowym (niewłaściwym) zachowaniem się poszkodowanego, stanowiącym współprzyczynę, która doprowadziła do powstania szkody lub do jej powiększenia.
Orzecznictwo SN:
Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna i Administracyjna
z dnia 6 grudnia 1982 r.
I CR 438/82
z dnia 6 grudnia 1982 r.
I CR 438/82
Osoba, która wiedząc, że kierowca znajduje się pod wpływem alkoholu, nakłania tego kierowcę do odbycia jazdy samochodem i jazdę tę razem z nim odbywa, godzi się z ewentualnymi ujemnymi następstwami takiego postępowania, co należy ocenić jako przyczynienie się do wypadku, jeśli stan nietrzeźwości kierowcy pozostaje w związku z wypadkiem.
Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 14 lutego 2001 r.
I PKN 248/2000
z dnia 14 lutego 2001 r.
I PKN 248/2000
Zachowanie, któremu nie można przypisać nieprawidłowości (naganności), nie może być uznane za przyczynienie się do powstania szkody (art. 362 kc).
Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna i Administracyjna
z dnia 10 listopada 1982 r.
IV CR 447/82
z dnia 10 listopada 1982 r.
IV CR 447/82
Za przyczynienie się do powstania szkody może być uznane tylko takie zachowanie poszkodowanego, które w ramach normalnego związku przyczynowego stanowi współprzyczynę powstania szkody.
Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna
z dnia 12 czerwca 1980 r.
II CR 166/80
z dnia 12 czerwca 1980 r.
II CR 166/80
Zgodnie z ustalonym orzecznictwem poszkodowany przyczynia się do powstania szkody (art. 362 kc), jeżeli jego zachowanie się jest adekwatną współprzyczyną powstania szkody w ogóle.
Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna
z dnia 12 stycznia 1976 r.
II CR 690/75
z dnia 12 stycznia 1976 r.
II CR 690/75
Jeżeli nawet kierowca samochodu nie potrafi wyprowadzić samochodu z poślizgu, to nie stanowi to jeszcze podstawy do przyjęcia wniosku, że przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody (art. 362 kc), bowiem od przeciętnego kierowcy pojazdu mechanicznego można wymagać tylko przeciętnych umiejętności. Do nich zaś nie należy wyprowadzanie samochodu z poślizgu, które nie zawsze udaje się nawet kierowcom o kwalifikacjach rajdowych.
Subskrybuj:
Komentarze do posta
(
Atom
)
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz