3/27/2008
Niezbędne koszty leczenia
W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Osoba, która w wyniku wypadku utraciła sprawność, może domagać się pokrycia wszystkich wynikłych z tego wydatków, ale tylko niezbędnych i celowych. O tym, które wydatki są niezbędne i celowe, decyduje nie tylko rodzaj niepełnosprawności, ale i sytuacja życiowa danej osoby (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 9 stycznia 2008 r., II CSK 425/2007). Odszkodowanie z tytułu kosztów dodatkowego odżywiania w okresie choroby znajduje uzasadnienie nie tylko wówczas, gdy jest ono konieczne, ale także wtedy, gdy takie odżywianie jest celowe z punktu widzenia poprawy stanu zdrowia chorego, skrócenia okresu leczenia itp. (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 5 lutego 1974 r.,I CR 864/73). W skład kosztów wynikłych z powodu uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, o których mówi art. 444 § 1 kc, wchodzą nie tylko koszty leczenia w ścisłym tego słowa znaczeniu, lecz także wydatki związane z odwiedzinami chorego w szpitalu przez osoby bliskie. Odwiedziny te są niezbędne zarówno dla poprawy samopoczucia chorego i przyspieszenia w ten sposób leczenia, jak i dla kontaktu rodziny z lekarzami w celu uzyskania informacji i wskazówek o zdrowiu chorego i jego potrzebach. Odnosi się to zwłaszcza, gdy poszkodowanym jest dziecko i gdy chodzi o wizyty jego rodziców (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 7 października 1971 r., II CR 427/71). Wydatki ponoszone na podawanie choremu bardziej wyszukanych potraw, dostarczanie większych ilości owoców, słodyczy itp. choćby z punktu widzenia czysto lekarskiego chory nie wymagał specjalnej diety, są z reguły celowe, chyba że byłyby wyraźne zalecenia lekarskie, nakazujące ograniczenie diety. Przez swój dodatni wpływ psychiczny na chorego przyspieszają one bowiem proces leczenia. Dlatego też zwrot tych wydatków znajduje usprawiedliwienie w art. 444 § 1 kc, który nakazuje zwrot „wszelkich kosztów” wynikłych w związku z uszkodzeniem ciała lub wywołaniem rozstroju zdrowia (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 21 maja 1973 r., II CR 194/73).
Subskrybuj:
Komentarze do posta
(
Atom
)
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz